In de avond pak ik de fiets om door de regen naar het Oderkerkpark te gaan voor balletles in de kapel. In het donker ziet het park met uitzicht op het kerkhof er griezelig uit en is het niet altijd prettig om alleen te zijn.
Als ik naar de deur van de kapel loop komt een geur van blowende hangjongeren me tegemoet. Ik focus me op de deur en loop zo snel mogelijk. Naast de deur staan jongeren met een muziekje op en een joint in hun smoel te ‘hangen’. Binnen wordt er flink geklaagd over deze gasten, want ze zijn enorm irritant. Als de les begonnen is kunnen ze het niet laten om op de deuren te rammen of zelfs de kapel binnen te komen. Dan is de les afgelopen en zie ik de jonge meiden al kijken. Ze durven niet meer naar buiten!
Als we dan toch met een groep naar buiten gaan en die intimiderende klanken van de groep horen hoeven we niet eens verbaasd te zijn als er ook nog een fiets gestolen is.
Ze vinden zichzelf heel wat, maar het zijn eigenlijk hopeloze hangjongeren zonder doel in het leven.
Dus dan maar meisjes plagen..
1 opmerking:
een duidelijk voorbeeld van een groot probleem van de moderne tijd. jongeren die niets te doen hebben en dan gaan vervelen. goed geschreven.
Een reactie posten