Onbeschoft gedrag

Wijk en Aalburg, 5 november 2008, Melissa

Waar ik me zo vreselijk aan kan ergeren zijn onbeschofte mensen. Wat ik daaronder versta; mensen die in het openbaar boeren en scheten laten, niezen of hoesten zonder hun handen voor hun mond te doen. Dit is geen ergernis meer dit is gewoon goor.

Ik heb echt een hekel aan vroeg opstaan, maar toch sleep ik mezelf iedere ochtend weer het bed uit. Nog slaperig stap ik even later in de bus. Mensen zitten daar op hun gemak te gapen alsof hun leven ervan af hangt. Ik kijk dan altijd maar uit het raam, in al die keelgaten hoef ik niet te kijken. Dan hebben we het nog niet eens over de trein. Vorige week was ik nog best moe en dan is het heerlijk om even in de trein te zitten, maar dit blijft niet heerlijk als je even later hoort dat je buurman een scheet laat. Dit is zo goor. Hij blijft ook voor zich uit kijken, hij schaamt zich er niet eens voor. Een stel jongens achterin zitten op hun gemak een wedstrijdje te doen; wie kan het hardst boeren. Waar gaat dit heen? Ik zit daar in de trein om een beetje bij te komen, maar blijkbaar is dat er niet meer bij tegenwoordig.